Wspominamy lata nauki w ILO:

 

To tam była też nauka??? Jacek Hołda	1987
na tyle sympatycznie, że nawet po ponad 30 latach od matury warto tam się pojawić Dariusz Kaźmierczak	1973
SZKOŁA TA BARDZO DOBRZE PRZYGOTOWAŁA MNIE NA STUDIA A PRZYJAŹNIE W NIEJ ZAWARTE PODTRZYMUJĘ DO DNIA DZISIEJSZEGO. Monika Marta Chilicka	2000
szczęśliwy i beztroski okres mojego życia; okres wielu zajęć pozaszkolnych: sport, turystyka, harcerstwo; mnóstwo "wypadów" sobotnio-niedzielnych; niezapomniany kabaret klasowy; no i to co bardzo ważne - solidne podstawy wiedzy wyniesione ze szkoły między innymi dzięki prof.:Nowodworskiej, Perszke, Jamróz,  prof. Łysiakowi i Ulenbergowi; Jerzy Stanisław Drzewoszewski	1977
pomimo ,że byłam w klasie III C , wychowawczyni Pani Maria Kreja,  gdzie były same dziewczyny i niejednokrotnie nie było tak radośnie jak w innych klasach A, B, czy D -  okres ten wspominam jako czas bardzo szczęśliwy, czas wspólnego pobytu z koleżankami, wspólnego wkuwania języka angielskiego, matematyki, z resztą jakoś dawałam sobie radę. Profesorowie tej szkoły to są wspomnienia, których nigdy nie da się wymazać z pamięci .Oczywiście jak zwykle Państwo Ratkowscy, profesor, który miał niezwykłą cierpliwość dla naszego " babińca", bo tak nas nazywali. Jednego czego może żałuję , to że nie podjęłam studiów od razu po ukończeniu liceum a zatrzymałam się na szkole pomaturalnej. Potem długo nie było możliwości takich jakie są dzisiaj. Może w przyszłym wcieleniu powtórzę to jeszcze raz ?????? Ludmiła Stankiewicz	1971
Cudowny okres młodości i radości, niezapomnianych nauczycieli - m.in. p. Malinowska, p. Babicz-Stańczyk, a przede wszystkim kochany wychowawca Janusz Majka!!! Do dziś utrzymuję kontakt z wieloma koleżankami i kolegami z ILO!!! Aldona Piątek	1985
wróciłoby się :))))) Tomasz Wańkowicz	1987
CUDOWNY CZAS BEZTROSKI, FANTASTYCZNYCH PRZYJAŻNI I ZNAJOMOŚCI, GENIALNYCH NAUCZYCIELI I WYCHOWAWCÓW   Jerzy Myśliński	1981
wspaniała kadra pedagogiczna Zenon Kowalewski	1974
świetny czas ze świetnymi ludźmi Ireneusz Piechowski	1987
Prawdziwa szkoła życia, ciężka praca nad sobą, niezapomniane chwile, nauczyciele, koledzy... Pani od języka Polskiego - która nauczyła mnie wypowiadać się, pisać i rozumieć literaturę, pani Alekso - dzięki niej odczuwam silną potrzebę aktywności fizycznej, pani  Zimmerman - poczułam na jej zajęciach pociąg do munduru, broni maski pgaz;), pani Kwidzyńska - wiele cennych, życiowych uwag, pani Wróblewska - może nie pokochałam fizyki ale nauczyłam się walczyć i bardzo przydała mi się umiejętność rozwiązywania zadań podczas egzaminów wstępnych Dominika Treszczotko	1999
Lata spędzone w I Ogólniaku zawsze wspominam jako najsympatyczniejsze lata mojego życia. Wspaniały Pan Profesor Jan Ratkowski, kochana i dobra Profesor Janina Tendzegolska - "Balbina" i wielu, wielu innych niezapomnianych ludzi. Elżbieta  Barbara Pędzik	1980
lata ciężkiej nauki w miłej atmosferze i wysoki poziom nauczania głównie języka angielskiego u profesora Bogdana Lulki, dzięki któremu wykonuję dzisiejszy zawód nauczyciela języka angielskiego Zofia Bogusława Szafałowicz	1978
"Najmilszym okresem życia jest młodość" Romana Anna Szymczak	1979
Najlepszy okres w życiu, przyjaźnie licealne trwają do dziś! Ewa Baranowska	1981
coś do czego chętnie bym wrócił, z wyjątkiem ......., chyba bez wyjątku Marian Jan Kowalewski	1969
Wspaniałe czasy! Wspaniali profesorowie. Wpojone nam wartości przez cudownych profesorów dały mi mocny fundament, z którego czerpałam ucząc moich uczniów. Ciepło też wspominam moje koleżanki i kolegów. Niestety nie mam z nimi kontaktów. Dodatkowo bardzo sobie cenię zdobyte w szkole prawa jazdy na motocykl i samochód. Pozdrawiam! Kazimiera Lewicka	1964
bardzo przyjemnie, pomimo zawirowań w mojej edukacji w liceum, a im więcej lat upływa od ukończenia tym z większym rozrzewnieniem Renata Ropela	1969
Mój Boże! To najpiękniejsze cztery lata w moim szkolnym życiu. Niezapomniane przyjaźnie, niepokorne, pełne uroku chwile, czasy kiedy zawsze ktoś w sytuacji awaryjnej mógł mi pomóc. Wreszcie moja pierwsza miłość i pierwsze rozczarowania. No i trzęsący się podczas każdego przejazdu tramwaju, gabinet naszej wychowawczyni Pani Malinowskiej (ostatnie piętro od ulicy). Nieznośny woźny (to my z IV/d spiłowaliśmy mu w nocy w ogródku szkolnym jabłonkę, też my wnieśliśmy śp. Dyrektorowi Lendzionowi malucha na schody, do środka szkoły). Czasem kiedy siedzę sobie w nocy, wspominam te magiczne czasy, kiedy, wszystko było takie proste i jasne i myślami siedzę w ławce w trzęsącym się gabinecie wzdychając z nostalgią na nieubłagany czas. Wszystkim nauczycielom z całego serca dziękuję. Wojciech Zabiegała	1984
Nie pamiętam z uwagi na podeszły wiek, ale sobie przypomnę po zjeździe. Anna Żołądek	1983
piękny czas... pierwsza miłość ;) Adam Wachowicz	1995
najpiękniejszy okres w moim życiu, wspaniali Profesorowie: Prof. Ratkowska, Prof. Ratkowski, Prof. Kowalska, Prof. Przybycień, Prof.Żydowo, świetni koledzy, z którymi  niestety nie mam kontaktu, urokliwy budynek i najwspanialsza kolejka do szatni. Halina Hądzlik-Dudka	1968
Lata beztroski, prostych zasad i odkryć. Lata, kiedy nawiązaliśmy najtrwalsze przyjaźnie trwające do dziś, pomimo komplikacji świata, w którym teraz żyjemy. Jacek Kazimierz Tyminski	1973
Jako klasa matematyczno - fizyczna do dnia dzisiejszego wspominamy metody wychowawcze i naukowe naszego wychowawcy Pana Jana Ratkowskiego (matematyka) i Jego żony Pani Barbary Ratkowskiej i dziękujemy za DYSCYPLINĘ z BRAKIEM WYROZUMIAŁOŚCI z matematyki i za DYSCYPLINĘ z OGROMNĄ WYROZUMIAŁOŚCIĄ z języka polskiego. Ewa Maria Gedymin	1983
Z uśmiechem przypominam sobie lata spędzone w liceum. Z utęsknieniem wspominam ulubionych nauczycieli, ale i o tych, którzy zaleźli nam nieraz za skórę, myślę dziś z rozrzewnieniem. Pierwsze miłości, przyjaźnie na całe życie - tego się nie zapomina! Dlatego już nie mogę się doczekać zjazdu! Przesyłam moc pozdrowień dla kadry, a w szczególności dla mojego ukochanego profesora Bożka i przeuroczej profesor Murawskiej. Do zobaczenia :) Marta Mońko	2002
Wspaniale lata, pełne zabawnych wspomnień na przykład o Rysiu Rynkowskim, któremu trzeba było zamykać na klucz fortepian w auli - ciągle chciał grać, a reszta lekcji go nie bardzo obchodziła. Mój tata, Herbert Żukower, również "uczęszczał" do tej samej szkoły jako nauczyciel. Ciężko mi było powagarować przy takiej kurateli. Janina Falkowska	1969
Spośród wielu powodów, dla których czas spędzony w I LO był dla mnie czasem niezapomnianym, jeden zupełnie niepowtarzalny: Pan Profesor Jan Ratkowski -wspaniały pedagog i najcudowniejszy z ludzi. Człowiek o ogromnej charyzmie i tak wielkim sercu, że nawet 'przekątne' z Jego rąk  stawały się prawdziwą przyjemnością! ;) Ineza Barczyńska	1980
super nauczyciele, nauczyli mnie samodzielnego myślenia, zero indoktrynacji i "marcowych migdałów", mimo iż kończyłem w 1968 Zdzisław Narbutowicz	1968
Bardzo miły okres w życiu, spędzony w przyjaznej dla uczniów Szkole. Z nauczycieli szczególnie miło wspominam małżeństwo "polonistyczno-matematyczne" prof., prof. Barbarę i Jana Ratkowskich oraz prof. Helenę Kowalską, która była wychowawczynią klasy. Wiesław Piotr Bauman	1968
świetny okres kształtowania charakteru, mądrych - życzliwych nauczycieli, wspaniałych koleżanek i kolegów z którymi utrzymujemy stały kontakt, Pani Labochowa - łacina, Pan Piertryłowski -chemia, Pan Idziak- fizyka i Pani Wysocka- historia to nauczyciele,  których do dziś podziwiam i naśladuję Joanna  Izbicka	1962
bardzo przyjemne wśród wspaniałych koleżanek i kolegów z klasy pod czujnym okiem super wychowawczyni Janiny Świteckiej (po pierwszym roku wzajemnego docierania się - byliśmy jej pierwszą klasą).Bardzo mile wspominam Panią Krystynę Piotrowską, która w przyjaznej atmosferze uczyła nas matematyki. Niezapomnianych wrażeń dostarczała nam Pani Maria Perszke i to w podwójnej dawce (uczyła nas i geografii i biologii) - w pamięci utkwiła mi wycieczka do Łeby, na której to pani profesor w koszuli nocnej i papilotach pilnowała w nocy kolegów, żeby nie rozrabiali Mirosława  Mrozińska	1978
wspaniała wychowawczyni Pani Maria Perszke, fajny gość od fizyki Pan Jerzy Łysiak, od polskiego Pan Sławoj Płonczkier, wspaniała Pani Gabriela Wójcik od historii, kosa od matmy Pani Nowodworska Jolanta Marozas	1973
Piękne, dobre lata wypełnione nauką i zabawą. Przesyłam ukłony i wyrazy wdzięczności dla Pań: H.Pietryłowicz-Mizak, Z.Cuprych, A.Wróblewskiej i L. Malinowskiej oraz Pana J. Ratkowskiego. Krzysztof Grabowski	1983
Wspomnienia przysypane już trochę czasu kurzem - ale żywe; dobre i mniej dobre- ale ważne; Tu podjęłam i utwierdziłam się w decyzjach, które wpłynęły na całe moje życie. Wspominam je tym chętniej, że wśród przyjaciół, trzymamy się jeszcze i spotykamy- my z 4 c humanistycznej- pierwszej klasy profesora Lulki w I Liceum. Robiliśmy sporo świetnych rzeczy, trochę mniej, mam nadzieję, głupstw, zakochiwaliśmy się, bawiliśmy , no i uczyliśmy, bo, co tu kryć, mieliśmy wśród nauczycieli takich, przed którymi wstyd byłoby nie wiedzieć. To np. nasz wychowawca- prof. Bogdan Lulka, prof. I. Gryszka, prof. Z. Kalinowski... Znosiłyśmy- bo dotyczyło to  dziewcząt- uszczypliwości naszej matematyczki, którą wspominamy dziś z rozrzewnieniem prawie, o jedynej możliwej karierze, jaka miała być naszym udziałem: "przy mężu" i buntowałyśmy się. Jeśli rozmawiamy dziś o naszym dniu dzisiejszym, o pracy- a wcale niemało z nas uczy- stwierdzamy, że wiele z naszych metod, wzorców a także systemy wartości  przejęłyśmy od naszych nauczycieli. Nawet jeśli jesteśmy z tego powodu trochę "niedzisiejsze" i sukcesów nie mierzymy stanowiskami- myślę, że to dobre miejsce, by naszym belfrom podziękować za to, co od nich wzięliśmy. To naprawdę była, dzięki nim, dobra szkoła. Lucyna Elżbieta Podgórniak	1977
Lata nauki kiedy chciało się wyrwać jak najszybciej  z tej „budy”. Teraz chciałoby się wrócić do tamtych lat i zatrzymać czas. Czy to możliwe? Póki istnieje nasz „ogólniak” może tak Zbigniew Tadeusz Czerwiec	1969
Oczywiście, wspomnienia są różne: dobre i niezbyt dobre, ale najbardziej mile wspominam wszystkich nauczycieli przedmiotów humanistycznych – to oni mieli właśnie wpływ na kształtowanie naszego stosunku do ludzi oraz pojmowania świata i odnajdywanie wartości. I cześć Im za to! Bogdan Bujanowski	1963
Najlepszy okres w życiu. Uczestnictwo w życiu społecznym, harcerstwo, sport, zespół artystyczny. Spotkanie ze wspaniałymi wychowawcami: Mirosław Dymichowicz, Edward Błeszyński oraz profesor chemii Marian Pietryłowski. Bolesław Jan Tarnacki	1961
Pomimo obowiązku noszenia tarczy na rękawach ubrań i granatowych fartuszków z białymi kołnierzykami, byłam dumna, że chodzę do najlepszej szkoły w Elblągu. Grono pedagogiczne, na czele z  Panem  dyr. B. Tarnackim było wspaniałe. Moją wychowawczynią była Pani prof. Mgr Alina Sak (polonistka). Dzięki niej otrzymałam stypendium przez cały czas uczęszczania do szkoły. Była dla mnie wzorem do naśladowania. Jej zawdzięczam pragnienie dalszego kształcenia się. Wspaniałym pedagogiem była też Pani prof. Perszke (geograf). Starała się utrzymywać dyscyplinę wśród dziewcząt, tzn. wszystkie musiałyśmy nosić czarne pończochy, granatowe fartuszki i tarcze na rękawach. Gdy na korytarzu spotkała moją koleżankę Halinę Bartoszewicz ubraną w czerwone pończochy (wówczas bardzo modne), o mało nie dostała apopleksji. Halina musiała wrócić do domu i przebrać się aby nie gorszyć pozostałych dziewcząt. Były to bardzo ciekawe czasy. Regina Makulska	1963
Był to bardzo dobry okres w moim życiu. Babiniec z dwoma Rodzynkami miał zawsze coś do powiedzenia, zorganizowania. Mam nadzieję Dziewczęta, że w tym roku będzie nas więcej niż 10 lat temu. Iwona Kruk	1977
Beztroskie, młodzieńcze lata po których pozostały liczne wspomnienia i doświadczenia na resztę życia. Nauczycieli tak jak bywa w życiu jedni to wspaniali tak jak pp. Nowakowa, Petryłowski, Panas dyr. Tarnacki, W. Truszkowski. O nieżyjących nie mówi się źle. Maciej Czarnocki	1958
Młodzieńcze igraszki Marian Strzyżewski	1966
cudną młodość , również chmurną i durną Jerzy Maciejak	1954
Lata nauki w ILO wspominam jako czas ważnych doświadczeń, wzlotów, sukcesów, uniesień i przykrości. Byłem członkiem szkolnej drużyny w koszykówkę, redagowałem gazetkę szkolną "Galimatias",występowałem w szkolnym kabarecie... Dzisiaj widzę jak wielkie znaczenie w budowaniu osobowości ma nauczyciel, jak ważne jest by dobro ucznia stawiał na pierwszym planie. W tamtym czasie było to trudne, bo panowała ideologia, która chciała łamać ludzi. U mnie szkoła rozbudziła aspiracje twórcze i przeświadczenie, że kończąc ją jestem dobrze "zaopatrzony" na dalsze życie, bo ukończyłem szkołę wyjątkową. Paweł Władysław Kowalski	1972
Zabawę, rozwój intelektualny (filmy, książki, DKF ) Grzegorz Mytych	1992
Wszystko co najlepsze to w tej szkole a najlepsze było odgruzowywanie klubu w piwnicy Janusz Romuald Sajko	1972
Bardzo miłe, ciekawe i owocne. Po latach z przyjemnością spotykam się z nauczycielami i rówieśnikami. Szczególnie ciepło wspominam prof. Helenę Kowalską, która wręcz świetnie przygotowała mnie do matury, prof.  Łysiaka (chociaż dawał nam „w kość”), prof. Pietryłowskiego, prof. Laboch (łacina, niemiecki)oraz prof. Nowodworską. Nie bez powodu wymieniłam głównie nauczycieli przedmiotów ścisłych, którzy dla mnie - przyszłej humanistki – mieli wiele wyrozumienia, cierpliwości i serca... Irmina Anna Pleśniak	1963
Najwspanialsze, najprzyjemniejsze lata mojego życia. Chciałabym żeby te czasy powróciły (chociaż wiem, że to niemożliwe). Hanna Teresa Czaja	1968
okres względnej beztroski, umiarkowanej nauki i wielkiej naiwności Magdalena Jolanta Wawrzyniak	1983
ciekawy okres, w specyficznym periodzie politycznym Tomasz Watkowski	1979
NIEPOWTARZALNE – a szkoda... Mieliśmy to szczęście, że uczyli nas wspaniali nauczyciele, którzy kochali swój zawód i wykonywali go z pasją, a to się czuło, tą pasją nas zarażali. Byli dla nas autorytetami. Oprócz lekcji prowadzili „kółka przedmiotowe”, np. kółko przyrodnicze (Pani Masłowska), kółko żywego słowa vel teatralne (p. Sak) itp. W czasach gdy odwaga była droga, P. Wójcik na swoich lekcjach uczyła nas prawdziwej historii Polski. P. Truszkowski w okresie wakacji organizował cykliczne obozy wędrowne i z plecakiem przemierzaliśmy pieszo Puszczę Jodłowa, Pieniny itp., itd. Raz w miesiącu w szkole  odbywały się ARTOS-y,w ramach których występowali na naszej skromnej szkolnej scenie np. artyści  z Opery Bałtyckiej. Przyjechał z prelekcją o Bitwie pod Monte Cassino sam Melchior Wańkowicz. Uczono nas obcowania z kulturą  i sztuką, zrozumienia jej, a przede wszystkim pokochania. Pan Sulkowski – uczył nas śpiewu, ale też zorganizował szkolny chór. To za naszych czasów powstał przyszkolny ogródek (pomysł P. Masłowskiej), no i boisko zostało powiększone – pracowaliśmy pod nadzorem P. Truszkowskiego, by utwardzić powierzchnię pod korty tenisowe. Nawet nasz ksiądz M. Karpiński – nie był takim zwyczajnym księdzem – był naszym powiernikiem, doradcą, prowadziliśmy z nim różne dysputy na różne tematy, nie tylko religijne. Ucząca nas rysunków – P. Onichimowska – oprócz „zachowania perspektywy” uczyła nas dostrzegać piękno w otaczającym nas świecie ... A nasz wychowawca i jednocześnie nauczyciel języka rosyjskiego P. Błeszyński, zwany przez nas „Wanią”, był przy nas stale, starał się być do naszej dyspozycji na każdej przerwie, stale obecny i czujny. Długo by można wspominać, oj długo! I co ważne z rozrzewnieniem, z łezką w oku. Każdy  z ww. nauczycieli moim (i nie tylko moim, bo rozmawiam często z moimi koleżankami i kolegami) wywarł duży wpływ i to bardzo pozytywny na nasze przyszłe życie. Pani Laboch – nauczyciel łaciny – kojarzyła mi się z klasyczną Rzymianką, do dziś pamiętam, choć przyznam śladowo, pewne wersy „arma virumque cano ...”. Wspomnienia, wspomnienia, wspomnienia ... szkoda, że tylko wspomnienia, ale też piękne wspomnienia ubogacają ! Elżbieta Szulc	1960
Lata "chmurne", ale i wesołe. Angielski z niezapomnianym prof. Lulką - pasjonatem języka, któremu zawdzięczam to co umiem. Niezapomniane wakacje w Bieszczadach i wykopki buraków cukrowych. Szkoda, że to już nie wróci. Małgorzata Sobura	1979
"Im bardziej oddalam się i w czasie i w przestrzeni od lat spędzonych w I LO tym częściej wracają wspomnienia i o dziwo coraz bardziej wyraźne. Pamiętam wszystkie dziewczyny z naszej klasy i wiem gdzie siedziały. Z nauczycieli wspominam często panią prof. H. Pietrylowską, którą podziwiałam i podziwiam ciągle jeszcze za kunszt prowadzenia lekcji i tłumaczenia zawiłych wiązań chemicznych w bardzo prosty i zrozumiały sposób. Panią prof. K. Przybycień za cierpliwość i łagodność. Te cechy Jej charakteru zmuszały chyba nie tylko mnie do poczucia dyscypliny i odpowiedzialności.  I nigdy nie zapomnę tez pani prof. Masłowskiej-Żeglin z biologii, która na ostatniej z nią lekcjidala nam wykład na temat bycia  człowiekiem przez duże "C".  Pamiętam zresztą wszystkich swoich profesorów i uważam, ze miałam duże szczęście, ze Oni byli Moimi Profesorami". Maria Skórk	1968
Luz, blus, cool Józef Myślicki	1961
Lata nauki w ILO wspominam jako spotkanie z fantastycznymi ludźmi, zabawę w kabaret którego opiekunką była p. prof. Chludzińska , a wśród osób uczestniczących w tej zabawie, był także Ryszard Rynkowski, autor muzyki i tekstów piosenek; jako czas pierwszych fascynacji literackich i walki o pozytywne oceny z fizyki i matematyki, świetnych lekcji polskiego; jako czas radości i szkolnych niepowodzeń, ale jako czas dobry i szczęśliwy.   Ewa Jaskóła	1971
Lata nauki w ILO wspominam jako szarą komunistyczną rzeczywistość z kłamstwem i obłudą oraz próbą formatowania w jednym określonym kierunku Jacek Hoffmann	1987
Okres niezwykle wymagających nauczycieli i bardzo wytężonej pracy. Wyjątkowo wysoki poziom nauczania sprawił, że egzamin wstępny zdałam bez problemów i dostałam się na studia z bardzo dobra lokatą, mimo ze w szkole do najlepszych nie należałam. Z najwyższym uznaniem wspominam Profesor Wójcik, nauczycielkę historii, która mimo warunków wówczas istniejących nauczała nas prawdy. Joanna Dubicka	1972
Kiedy wspominam naukę w I LO od razu nasuwają mi się trzy skojarzenia: Pan prof. Jurek Ratkowski- Przez 4 lata ganił mnie za to, że lekko traktuję naukę nie biorąc przykładu z mojego ojca i stryja. Ludzie- Wśród nich znalazłem najprawdziwszych przyjaciół, z którymi jestem do dziś. Madzia- Moja żona i miłość mojego życia. 15 lat razem, z czego 10 w związku małżeńskim. Zawsze dobrze wspominam mój ogólniak...   Marcin Rusinowski	1993

To czas bardzo pracowity, dużo się uczyłam i zawsze miałam coś zadane (teraz mój syn nigdy nie ma nic zadane - pewnie w drugim jest inaczej). Ukochany nauczyciel to Jan Ratkowski, nauczył mnie nie tylko matematyki, ale przede wszystkim logicznego myślenia i rozwiązywania problemów. Jest ciągle dla mnie przykładem ogromnego zaangażowania i pozostanie na zawsze niedoścignionym wzorem. Do dziś przechowuję zeszyt do klasówek z III klasy z samymi bardzo dobrymi ocenami. Jestem z niego bardzo dumna. Lata liceum to również harcerstwo i początki żeglarstwa, a od III klasy Liceum wielka miłość do Macieja, która trwa do dziś. Barbara Bartkiewicz-Niedzielska	1980
Lata nauki - zawsze piękne, bo przecież wspominam lata młodości. Najmilej wspominam wychowawcę pana prof. Mariana Pietryłowskiego, oraz panią prof. Labochową - chemia i łacina były moimi ulubionymi przedmiotami, ze wskazaniami na łacinę. Andrzej Rusinowski	1965
Lata, w których zaczęły się przyjaźnie trwające do dziś. Lata, do których z przyjemnością powracam wspomnieniami. Krzysztof Żakowski	1979
Trochę traumatycznie, ale z perspektywy czasu...niezła szkoła życia, zważywszy na dzikie, ówczesne czasy, paru prawdziwych przyjaciół, paru dziwacznych nauczycieli. Anetta Magdziak-Gęsicka	1986
Bardzo sympatyczne i beztroskie. Fajne koleżanki. Świetny okres w moim życiu. Dariusz Trojanowski	1979
Na pewno jako 4 ważne lata mego życia. I Liceum skończyłam stosunkowo niedawno, więc nie zdążyłam jeszcze dorobić się męża, domu z psem ni dzieci, ale np., zdążyłam wypocić swoją pracę magisterską o wizji męskości w literaturze meksykańsko-amerykańskiej. Zdążyłam postudiować we Wrocławiu (piękne miasto), Nowym Jorku i Barcelonie. Po studiach nie pozostało mi nic więcej jak szukać dalej jeszcze nieodnalezionego swego miejsca na Ziemi...Więcej opowiem na 100-leciu... Aleksandra Olszewska	2001
Chyba najszczęśliwszy i najbardziej beztroski okres mojego życia... Dariusz Andrzej Zaryjewski	1986
...piękne czasy młodości, bardzo miłe przyjaźnie i bardzo sympatyczne grono profesorskie  Krystyna Kamila Brzezińska	1964
przeżywanie ciągłych dylematów egzystencjalnych, zadawania sobie i światu pytań o sens wszechświata :-). Był to czas zabawy, pierwszych miłości i uczenia się. W tej kolejności :-). Katarzyna Marta Sacha	1992

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2007-05-18

Oprac. Aleksandra Fleury-Kręgielska